хъугом

(мн. хъугæмттæ)

большой участок пахотной земли в горах; поляна перед селом

Æндæрæхсæв фыны мæ цæгаты уыдтæн, нæ лæг, цыма мæ фыд хъугомы сысджы карста, æз та йын куыристæ бастон. – Позапрошлой ночью во сне была я в родительском доме, супруг мой, и привиделось мне будто отец мой жал овес в поле, а я связывала снопы. (Гæлуаты А., Хæдæг æмæ Дудæг)